Przejdź do treści
Okres życia:
16.03.1896 - 12.09.1992

Hazzan karaimski. Urodził się w Trokach 16 marca 1896 jako syn Abrahama Samuela. Studiował teologię karaimską przy Karaimskim Zarządzie Duchownym w Trokach u hazzanów Bogusława Firkowicza i Zachariasza Mickiewicza. W latach 1915-1917 służył w wojsku, ukończył szkołę oficerską. W październiku 1918 powrócił do rodzinnego miasta – Trok, gdzie zajął się organizacją szkoły polsko-karaimskiej dla dzieci karaimskich oraz organizacją życia religijnego Karaimów. 8 czerwca 1919 roku, po uzyskaniu święceń kapłańskich, został mianowany duchownym karaimskim i wybrany na stanowisko młodszego hazzana w Trokach. W 1920 roku zrezygnował z tego stanowiska i podjął pracę jako pracownik biurowy, na którym to stanowisku pozostawał do 1925 roku. W 1925 roku został wybrany na radnego miasta Troki, a następnie w latach 1925 – 1927 pełnił funkcję sekretarza Magistratu. W latach 1927 – 1929 pracował jako nauczyciel języka karaimskiego i religii w Wilnie. Od 1929 do 1938 pozostawał na stanowisku hazzana i nauczyciela religii w Łucku na Wołyniu. 1938 decyzją hachama przeniesiony na równorzędne stanowisko do Wilna, gdzie pełnił tę funkcję do roku 1946, do czasu repatriacji do Polski. Od roku 1938 był członkiem Tow. Miłośników Historii i Literatury Karaimskiej w Wilnie.

W marcu 1946 wyjechał z żoną i młodszymi synami do Polski i osiedlił się we Wrocławiu. W Polsce podjął pracę w charakterze st. księgowego, a w latach 1955 – 1958 pracował jako główny księgowy jednocześnie organizując Karaimską Gminę Wyznaniową we Wrocławiu oraz kienesę (kaplicę), która działała do roku 1989. Był jedynym hazzanem w powojennej Polsce. Zmarł we Wrocławiu 12.09.1992, pochowany na Cmentarzu Karaimskim w Warszawie.

Autor artykułu Ne anłatadłar biźnin moedłerimiz da eźge ajryksy kinłerimiz opublikowanego w Łuwachłar. Dert Jiłha. Kalendarz karaimski na 4 lata (1 X 1932 – 16 IX 1936) przez Aleksandra Mardkowicza. Łuck 1932. Wyróżniał się silnym głosem, którym potrafił w drżenie wprawić ściany świątyni. Animator życia religijnego w Polsce powojennej, pełnił służbę duchowną aż do śmierci. Autor corocznie wydawanego kalendarza karaimskiego.


Pełnione funkcje:      

  • hazzan w Trokach 1919 - 1921

  • hazzan w Łucku 1928 - 1938

  • hazzan w Wilnie 1938 - 1946

  • hazzan we Wrocławiu 1946 - 1992