Urodzony w Trokach, ponad dwadzieścia lat życia spędził w Warszawie. W latach 1893–1916 był urzędnikiem w kancelarii oberpolicmajstra, w 1913 r. pełniąc w stopniu sekretarza kolegialnego funkcję kierownika tajnego oddziału VII. Podczas I wojny światowej został ewakuowany do St. Petersburga, a następnie osiadł w Rostowie nad Donem. Możliwe, że niektóre swoje utwory podpisywał pseudonimem Achbasz (dosł. ‘biała głowa’, także ‘starzec’).

Z Trok, absolwent wileńskiego technikum kolejowego, żołnierz ludowego Wojska Polskiego, uczestnik m.in. walk o Kołobrzeg. W 1945 r. osiadł we Wrocławiu, gdzie ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki i rozpoczął pracę w Katedrze Radiotechniki. Po przeprowadzce do Warszawy pracował w przemyśle elektronicznym, kontynuując jednocześnie pracę naukowo-badawczą w Polskiej Akademii Nauk i dydaktyczną na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Profesor, doktor habilitowany, autor licznych publikacji z zakresu teorii niezawodności.