Orach Toju. Święto Plonów. 1929

Sprowadzeni na Litwę Karaimi otrzymali od swego protektora, wielkiego księcia litewskiego Witolda, ziemie pod uprawę, tzw. Pola Karaimskie. Pozostawały one własnością trockiej społeczności przez blisko pięć i pół wieku, uprawiane przez karaimskich gospodarzy i ich „ połowników“, dzierżawców, którzy użytkowali je w zamian za część plonów. Po zakończeniu zbiorów urządzano uroczyste święto – od 1929 r. odbywało się ono regularnie, z udziałem
całej społeczności. Jego przebieg opisała etnografka Maria Znamierowska-Prüfferowa: „W październiku odbywa się święto żniw, Orach Toju, co oznacza święto sierpa. (…) wiją ze zbóż i nasion wianek zwany demèt i zawieszają go w kienesie nad wejściowymi drzwiami, naprzeciwko ołtarza, po czym rozpoczyna się nabożeństwo, a następnie wesoła uczta składkowa z tańcami“. Po wkroczeniu wojsk sowieckich w 1939 r. karaimskie ziemie zostały „ znacjonalizowane“, choć własnością ludu już przecież były. Po raz ostatni świętowano Orach Toju jesienią 1938 r. – spleciony z tej okazji wieniec po dziś dzień wisi w trockiej kienesie.