Sed porttitor lectus nibh. Proin eget tortor risus. Mauris blandit aliquet elit, eget tincidunt nibh pulvinar a. Pellentesque in ipsum id orci porta dapibus. Praesent sapien massa, convallis a pellentesque nec, egestas non nisi.
Okres międzywojenny był czasem rozkwitu życia społecznego i kulturalnego Karaimów. W gminach działały organizacje, które za cel stawiały sobie kształtowanie karaimskiej tożsamości narodowej i krzewienie rodzimego języka.
W Haliczu w 1932 r. z inicjatywy Sabiny Nowachowiczowej utworzono pierwszą kulturalno-oświatową organizację kobiecą, Koło Pań Karaimskich. W tym samym roku w Wilnie powstało Towarzystwo Miłośników Historii i Literatury Karaimskiej, organizujące różnego rodzaju imprezy kulturalne.
Hachan Hadży Seraja Szapszał był nie tylko karaimskim duchownym, lecz także zapalonym kolekcjonerem materialnych świadectw przeszłości i obiektów kultury Karaimów. Jeszcze jako student zaproponował ówczesnemu
hachanowi taurydzkiemu Pampułowowi zorganizowanie karaimskiego muzeum i rozpoczął zbieranie eksponatów.
Od śmierci w 1911 r. Romualda Kobeckiego stanowisko hachana, zwierzchnika duchowego Karaimów, pozostawało nieobsadzone. Dopiero w 1927 r., po przyjęciu tymczasowych przepisów regulujących status wyznania karaimskiego w odrodzonej Rzeczpospolitej można było przeprowadzić wybory. W ich wyniku przywódcą wyznawców religii karaimskiej w Polsce został Hadży Seraja Szapszał, Karaim krymski, przebywający na emigracji w Turcji były hachan taurydzki, z wykształcenia orientalista.
