Rozkwit życia kulturalnego. 1931
Okres międzywojenny był czasem rozkwitu życia społecznego i kulturalnego Karaimów. W gminach działały organizacje, które za cel stawiały sobie kształtowanie karaimskiej tożsamości narodowej i krzewienie rodzimego języka.
W Haliczu w 1932 r. z inicjatywy Sabiny Nowachowiczowej utworzono pierwszą kulturalno-oświatową organizację kobiecą, Koło Pań Karaimskich. W tym samym roku w Wilnie powstało Towarzystwo Miłośników Historii i Literatury Karaimskiej, organizujące różnego rodzaju imprezy kulturalne.
Działały także organizacje młodzieżowe, takie jak „Bir-Baw“ w Trokach czy Koło Młodych Karaimów w Haliczu. Jedną z popularnych form działalności były amatorskie teatry wystawiające sztuki w języku karaimskim takich autorów jak Szymon Firkowicz czy Józef Łobanos.
• Scena z przedstawienia „Wiplisliar tiuwiul kijowłar” (Czorty, nie kawalerowie), Wilno, 1931 r.
• Występy karaimskich artystów-amatorów z Wilna: Halina Łobanos i Lidia Kozyrowicz w „Pieśni góralskiej“, 1931 r. (u góry), Lidia Szole i Antoni Kisielewicz w „Czardaszu“ (z lewej).
