Budowa Muzeum karaimskiego w Trokach. 1938
Hachan Hadży Seraja Szapszał był nie tylko karaimskim duchownym, lecz także zapalonym kolekcjonerem materialnych świadectw przeszłości i obiektów kultury Karaimów. Jeszcze jako student zaproponował ówczesnemu
hachanowi taurydzkiemu Pampułowowi zorganizowanie karaimskiego muzeum i rozpoczął zbieranie eksponatów.
W 1916 r. stworzył z nich niewielką ekspozycję przy Karaj Bitikligi – Karaimskiej Bibliotece w Eupatorii. Podczas pobytu w Persji i w czasie emigracji w Turcji swą kolekcjonerską pasją objął także różnego rodzaju orientalia. Zgromadził bogatą kolekcję książek, przedmiotów codziennego użytku, broni, miniatur, obiektów związanych z kultem.
Wybrany hachanem, w 1928 r. przywiózł swe bogate zbiory do Polski. Dzięki wydatnej pomocy polskiego rządu, który wyasygnował niebagatelną kwotę 33 tysięcy złotych, w Trokach miało powstać karaimskie muzeum. Szapszał
pragnął, by placówka nie tylko dokumentowała dorobek Karaimów, lecz także stała się ośrodkiem szerszych badań nad kulturą Wschodu. 6 lipca 1938 r. przy udziale wojewody wileńskiego Ludwika Bociańskiego, dyrektora departamentu wyznań hr. Franciszka Potockiego i innych oficjeli uroczyście wmurowano kamień węgielny. W 1939 r. budynek był niemal gotowy. Wszystkie związane z nim plany zniweczył jednak wybuch II wojny światowej. Kolekcję znacjonalizowano, a co gorsza, rozparcelowano. Dziś w Trokach znajduje się jedynie jej część, stanowiąc trzon karaimskiej ekspozycji miejscowego Muzeum Historycznego.
