Uchwalenie ustawy o stosunku Państwa Polskiego do Karaimskiego Związku Religijnego. 1936
Gminy trocka, wileńska i łucka znajdowały się uprzednio pod zaborem rosyjskim, a halicka – austriackim. Podstawową sprawą było ujednolicenie przepisów dotyczących wyznania karaimskiego i określenie jego statusu w Rzeczpospolitej. Rozpoczęte już w 1919 r. zabiegi doprowadziły do przyjęcia w 1927 r. Tymczasowych przepisów, co umożliwiło wybór hachana. Po objęciu tego stanowiska przez Hadży Seraję Szapszała podjęto prace nad stosowną ustawą. Została ona ostatecznie uchwalona razem z analogiczną ustawą dotyczącą Muzułmańskiego Związku Religijnego. Podpisana 21 kwietnia tegoż roku przez prezydenta RP Ignacego Mościckiego, prezesa Rady Ministrów Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego, ministra spraw wewnętrznych Władysława Raczkiewicza i ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego, weszła w życie 24 kwietnia 1936 r. Dwa dni później w wielkiej sali konferencyjnej Wileńskiego Urzędu Wojewódzkiego minister WRiOP uroczyście wręczył hachanowi Hadży Seraji Szapszałowi i muftiemu Jakubowi Szynkiewiczowi oprawione egzemplarze Dziennika Ustaw ze statutami obu związków.
